Zondag 9 april 2017 Het zou labiliteit door ernstig slaapgebrek kunnen zijn, maar voor mezelf noem ik mijn toestand een ‘permanente staat van ontroering’. Ik vind alles mooi en lief en ik hoef maar iets te zeggen wat in de … Lees verder →
Zaterdag 8 april 2017 Mijn middelste zus komt naar de baby kijken, samen met haar vijftienjarige zoon. Ik herinner me hem als pasgeborene, als peuter, als kleuter. Nu vraag ik wat hij wil drinken en hij antwoordt: ‘Ik ben echt … Lees verder →
Vrijdag 7 april 2017 Ze drinkt als een bezetene. Ooit, op een strand bij Boca Raton in Florida, mocht ik een groep biologen helpen babyschildpadjes, nadat ze uit het ei waren gekropen, te vangen voor wetenschappelijk onderzoek. De eieren lagen … Lees verder →
Donderdag 6 april 2017 O, daar heb je weer zo’n schrijver die een kind krijgt en er meteen over moet gaan schrijven. Meneer maakt ook eens iets mee. Ja. Ik ontken dat niet. Waar deze aantekeningen toe zullen leiden, weet … Lees verder →
Woensdag 5 april 2017 Ze is in staat me tot een ongekende wanhoop te drijven met haar huilen: er is niets verdrietiger dan de aanblik van iemand die totaal niet weet wat haar overkomt maar die wel pijn heeft, en … Lees verder →
Dinsdag 4 april 2017 Ze is meteen een persoon. Voor F en mij was ze er al toen ze nog in de baarmoeder zat, met naam en al, ze had zelfs een bijnaam, of liever: een codenaam. Maar voor anderen … Lees verder →
Maandag 3 april 2017 We moeten slapen. F vooral, want die is er erger aan toe dan een gemartelde uit de Abu Ghraib-gevangenis. De hele maandag in het ziekenhuis is opgegaan aan kraamvisite, afgewisseld met een niet-aflatende parade van ziekenhuispersoneel … Lees verder →
Zondag 2 april 2017 Vermoedelijk zal ik de komende tijd vaak de constructie overtreffende trap + zelfstandig naamwoord + ‘van mijn leven’ gebruiken, zoals nu: dit is misschien wel de wonderlijkste nacht van mijn leven. Er is een baby geboren … Lees verder →
Zaterdag 1 april 2017 Een vochtig plopgeluid, alsof een natte kurk vrijkomt uit een rubberen champagnefles. Dat het allerlaatste stukje zo snel zou gaan… Alles tegelijkertijd: glibberend landt ze in mijn opgehouden handen; vanuit mijn linkerooghoek zie ik een verontrustende … Lees verder →
Op 20 mei vindt in Amsterdam weer het Das Mag Festival plaats. Ik ben daar te gast om met lezers in gesprek te gaan over Herinneringen in aluminiumfolie. Dat doen we in The Golden Cock, de geheime bar van de … Lees verder →
