Vanaf vandaag schrijf ik een wekelijkse column voor het weekendmagazine van dagblad Trouw, ‘Tijdgeest’. Deze keer over de keukentafel van Wopke Hoekstra, voortschrijdend inzicht bij de VVD en flatulentiepolitiek.
Lees verder →Vandaag mijn tiende mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Valt er écht niets zinnigs te zeggen over het wérk van Mulisch?
Lees verder →Vandaag mijn negende mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Hoe naïef waren de slippendragers van Thierry Baudet?
Lees verder →Vandaag mijn achtste mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Mag je een kunstenaar vereenzelvigen met zijn werk?
Lees verder →Vandaag mijn zevende mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Welke schrijver is nog bang voor de actualiteit?
Lees verder →Vandaag mijn zesde mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Kan iets echt onbeschrijfelijk zijn?
Lees verder →Vandaag mijn vijfde mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Hebben we de neus te lang verwaarloosd?
Lees verder →Vandaag mijn vierde mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Is digitalisering de weg van alle vlees?
Lees verder →Vandaag mijn derde mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Waarom spelen volwassenen met lego?
Lees verder →Vandaag mijn tweede mini-essay in De Standaard, in de rubriek “Een antwoord in duizend woorden”: Moeten we soms de wetenschap terzijde schuiven?
Lees verder →