Maandag 24 april 2017
Hoe laat leven we? Het is ergens tussen vier en vijf ’s nachts. Ze heeft gedronken, ze slaapt alweer, ik heb zojuist haar flesje afgewassen, goedgeluimd. Nooit te voorspellen hoe ik zal ontwaken voor deze nachtelijke voedmomenten. De ene keer (nu) lukt het me om met redelijk gemak uit bed te komen en vrolijk de baby te voeden, terwijl ik spelletjes speel en grapjes maak die te dom zijn om hier te beschrijven. De andere keer krijg ik nauwelijks mijn ogen open, schuifel ik als een bejaarde door het huis en smeek ik inwendig om het moment dat ik – please! – weer kan gaan slapen. Maar ik heb niets te willen. Een kind krijgen betekent: accepteren dat je eigen vrije wil andermans slaaf is geworden.