Maandag 17 april 2017 Nadeel, voordeel. Nadeel: ik heb uren gedaan over het lezen van een slechts tien pagina’s tellend essay van Teju Cole, want tussendoor moest er gevoed, getroost, verschoond en in bed gelegd worden, en bij het ontwaken … Lees verder →
Zondag 16 april 2017 Gisteravond was ik naar de opening van goede vriend A’s eerste solotentoonstelling. Een groots moment. ‘Voor mij,’ zei hij in de aanloop ernaartoe, ‘is het zoiets als wat jij met Een honger had. Een enorme mijlpaal. … Lees verder →
Zaterdag 15 april 2017 Vandaag voor het eerst een foto van haar op sociale media geplaatst: Instagram en Twitter. F postte de foto ook op haar Facebookpagina (zelf ben ik met Facebook gestopt, sinds twaalf zalige maanden). Zo’n foto met … Lees verder →
Vrijdag 14 april 2017 Ze is nooit helemaal hetzelfde. Vandaag was ze hoofdzakelijk ernstig. Een tikje huilerig in de middag, later sliep ze urenlang, we hoopten op een voorspoedige avond, misschien een keer vroeg naar bed. Maar vanaf ongeveer half … Lees verder →
Donderdag 13 april 2017 F en ik hebben, verspreid over 2 uur, zo’n 13 minuten gekeken van een aflevering van Designated Survivor. Daarna hebben we het maar opgegeven. De dagen zijn hectisch door het kraambezoek, de avonden zijn hectisch door … Lees verder →
Woensdag 12 april 2017 Vandaag droeg ze haar proleterige ‘Papa’s Kanjer’-romper. Geintje van F toen ze net zwanger was, gekocht bij dezelfde Primera waar ik gisteren postzegels haalde voor de geboortekaartjes. Dacht dat ik daar nooit meer zou komen sinds … Lees verder →
Dinsdag 11 april 2017 Van iedereen hier in huis verandert het lichaam dezer dagen in rap tempo. De baby groeit. F heelt, ze is de skippybal die haar buik was, alweer kwijt. Ikzelf ben zo’n zes kilo afgevallen. Zo vaak … Lees verder →
Maandag 10 april 2017 Een catalogus van geluiden. Haar boeren zijn hard: een zweepslag van de huig en dan een volwassen letter A. Soms klinkt ze als een onbestemd dier, maakt ze geluidjes die het midden houden tussen het gakken … Lees verder →
Zondag 9 april 2017 Het zou labiliteit door ernstig slaapgebrek kunnen zijn, maar voor mezelf noem ik mijn toestand een ‘permanente staat van ontroering’. Ik vind alles mooi en lief en ik hoef maar iets te zeggen wat in de … Lees verder →
Zaterdag 8 april 2017 Mijn middelste zus komt naar de baby kijken, samen met haar vijftienjarige zoon. Ik herinner me hem als pasgeborene, als peuter, als kleuter. Nu vraag ik wat hij wil drinken en hij antwoordt: ‘Ik ben echt … Lees verder →
